سلاااام

بخدا اشکم در اومد وقتی این پستو خوندم....منم یاد خواهرم افتادمدرو بودن از خواهر خیلی سخته..منم همش دلتنگه خواهرم هستم و الانم که پانیذی اومده این دلتنگی بیشتر شده....اخه تهران کجا بود رفتن..میموندن پیش ما

---

دقیقا
حس و حال من رو شما خیلی خوب درک میکنید
چه شب هایی که با گریه سر کردم
چه روزهایی که دلم گرفته بود
اره واقعا
تهران کجا بود رفتن؟

تهران، شهر غریبانه های من
متنفرم ازت
.
.
.
.
امضا: خاله جون